Pagina's

maandag 16 mei 2016

De 100 - Kass Morgan Recensie (geen spoilers)

De 100 geschreven door Kass Morgan was nou niet echt een boek wat per se heel hoog aan mijn 'nog te lezen'-lijst stond. Ik was geïnteresseerd geraakt, doordat ik bij de aanschaf van een ander boek een boekenleggen van De 100 kreeg en de kaft mij aansprak. Ik had mij verder nog helemaal niet verdiept in het verhaal, omdat er nog een hele hoop andere boeken op mij lagen te wachten. Aangezien ik de tip van een vriendin kreeg, dat ik tijdens mijn studie in het buitenland wel E-books van de bibliotheek kan lenen en lezen ging ik eens kijken welke boeken de bibliotheek in de aanbieding had voor mij. Zo kwam ik bij het boek De 100 en aangezien ik op dit moment verder geen Nederlandse boeken bij heb, begon ik gelijk in het boek.

WAUW.
Dat is wat ik als eerste denk als ik terugdenk aan dit boek. Het boek gaat over de toekomst, een toekomst waarin wordt gedacht dat het niet meer mogelijk is om op de aarde te wonen. Dit omdat er na een nucleaire ramp zoveel straling is vrij gekomen, dat het voor de mensen niet meer veilig zou zijn. Daarom leven de mensen nu in een enorm ruimteschip in de ruimte, maar dit is natuurlijk niet ideaal en men zoekt toch naar een mogelijkheid om weer op de aarde te gaan wonen. Maar hoe kom je nu te weten of het niet schadelijk is? Daar hebben de leiders natuurlijk een oplossing voor gevonden..
Ik vind de basis van het verhaal heel erg goed. Steeds vaker hoor je over nucleaire wapens en ik denk dat het ook best realistisch is dat het een keer fout moet gaan. Het feit dat de mensheid zich weet te redden door in een ruimteschip te vertrekken vind ik dan wat minder realistisch, maar het doet me wel denken aan de Ark van Noach.

Het verhaal wordt verteld vanuit 4 verschillende perspectieven, wat voor mij in het begin even wennen was. Gelukkig is het boek vlot geschreven en het is ook niet zo dat wanneer je van personage wisselt, dat je dan ook in een hele andere setting terecht komt. Vaak gaat het verhaal gewoon verder, maar komt er dan een flashback van dat ene personage bij. Dit klinkt misschien ingewikkeld, maar juist die flashback maken het verhaal heel goed, omdat elk personage zo zijn eigen geheimen, problemen en redenen voor zijn/haar gedrag heeft en vanuit die flashbacks snap je wat er gebeurd is. Ik vind dat je als lezer ook echt iets extra’s krijgt. Want vaak wordt er door een personage op een bepaalde manier gereageerd en doordat je als lezer ontdekt welke reden dat heeft, loop je qua informatie eigenlijk voor op de personages in het boek.

Wat ik verder heel goed vind aan het boek is dat het, naar mijn mening, niet langdradig is. Je zou kunnen denken dat het door het wisselen van perspectief af en toe lang kan duren voordat er iets gebeurd of voordat het verhaal echt verder gaat, maar dat is dus gelukkig niet zo. Ik vond het boek zelfs zo spannend en makkelijk te lezen dat het mij slechts twee middagen heeft gekost om het uit te lezen.


Dit boek is onderdeel van een trilogie. Het tweede en het derde deel heten ‘De 100. Dag 21’ en ‘De 100. Thuis’. Ik ben heel benieuwd naar deze twee boeken, ik ben ook vooral benieuwd naar het laatste boek, want wat wordt er bedoeld met thuis? Is dat de aarde of toch de ruimte?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten